بدترین طراحی خودروها

15 تا از بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی

متأسفانه به‌ازای هر وسیله نقلیه بزرگی که تابه‌حال ساخته شده است، تعداد بی‌شماری هم خودرو  وجود دارد که از نظر طراحی، جزو بدترین خودروهای ساخته شده محسوب می‌شوند. حتی در دوران مدرن، زمانی که به نظر می‌رسد اکثر تولیدکنندگان، هنر خودروسازی را به کمال رسانده‌اند، هنوز هم خودروهای وحشتناکی وجود دارند که از کارخانه‌ها به خیابان‌ها قدم می‌گذارند.

خودروهایی زشت، غیرقابل ‌اعتماد و با سطح ایمنی وحشتناک! در ادامه این مطلب از مجله ماشین اجاره خودرو رنت ران، 15 خودرو از بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی را معرفی کرده‌ایم.

پونتیاک آزتک

پونتیاک آزتک

آزتک یک خودرو SUV است که پونتیاک آن را در اوایل دهه 2000 میلادی برای بهره‌وری از تقاضای روبه‌رشد خودروهای SUV  به بازار معرفی کرد. با این‌که آزتک قرار بود یک ناجی برای لشگر شکست‌خورده خودروهای پونتیاک باشد، اما در نهایت میخ نهایی بر تابوت این کمپانی بود!

هنگامی که جنرال‌موتورز آزتک را عرضه کرد، اولین چیزی که همه متوجه آن شدند، طراحی وحشتناک آن بود؛ آزتک قطعا یکی از بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی است. سوراخ‌های عجیب بینی در قسمت سپر، چراغ‌های متعدد و طراحی غیرمتعارف پشت آن باعث شد این خودرو نمایی زشت و ترسناک به خود بگیرد.

طراحان پونتیاک با استفاده از دو رنگ، زرد با قالب‌بندی پلاستیکی خاکستری و چراغ‌های راهنما که کاملاً از چراغ‌های جلو جدا شده‌اند، چشم‌ها را از دیدن این ماشین سیر می‌کنند! پونتیاک علی‌رغم داشتن تعدادی از بهترین طراحان که روی این مدل کار می‌کردند، اما فاقد چشم‌انداز واحد بود. بهتر است بگوییم پونتیاک آزتک به مثال آشپز که دوتا شد غذا یا شور می‌شود یا بی‌نمک، قربانی همکاری چندین طراح در یک زمان واحد بود.

AMC گرملین

AMC گرملین

ریچارد تیگ، طراح AMC همیشه به‌خاطر طراحی برخی از جالب‌ترین خودروهای دهه 60 و 70 در یادها باقی خواهد ماند؛ اما AMC Gremlin یکی از آن‌ها نیست. همه‌چیز در مورد این ماشین کوچک وحشتناک بود.

طراحی خودرو در نگاه اول، ارزان و ناچیز به نظر می‌رسد. به‌گفته کارشناسان، ریچارد تیگ گویا قسمت عقب AMC هورنت را با تبر جدا و آن را رها کرده است. از سویی دگر فضای داخلی ارزان با پلاستیک، Gremlin را به یکی از بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی تبدیل کرده است. همچنین موتور شش سیلندر سنگین و هندلینگ ضعیف هم باعث شده‌اند تا Gremlin در رانندگی دردسرساز شود.

فورد پینتو

فورد پینتو

فورد، پینتو را در اوایل دهه 70 معرفی کرد تا از تقاضای فزاینده برای خودروهای کم‌مصرف و کم‌حجم استفاده کند. پینتو خودروی بدی نبود؛ اما چیزی که آن را در لیست بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی قرار می‌دهد، ماهیت آن است. ‌

فورد پینتو تقریباً به عنوان یک تله مرگ شعله‌ور در یادها مانده است. به دلیل یک خطای طراحی بزرگ، ضربه از عقب می‌تواند باعث شل‌شدن باک سوخت و سوراخ‌شدن مخزن آن شود که اغلب منجر به انفجارهای فاجعه‌بار می‌شود!

ظاهراً فورد از مشکلات انفجار پینتو در طول تست‌های تصادف مطلع شده بود؛ اما به هر حال تصمیم به تولید آن گرفت. این یک اشتباه بزرگ برای کمپانی فورد بود؛ زیرا فورد در سال‌های بعد از طراحی این خودرو، میلیون‌ها نفر از مشتریان خود را در دادخواست‌های قضایی از دست داد.

هامر H2

هامر H2

شاید حضور یک خودروی هامر در کشور ما برایمان بسیار جذاب باشد، اما جالب است بدانید بسیاری از کارشناسان، هامر H2 را نماد تمام‌عیار از اشتباه در صنعت خودروی آمریکا می‌دانند و به‌راحتی می‌توان دلیل آن را فهمید. H2 در ابتدا به‌گونه‌ای طراحی شده بود که نسخه قانونی خودروهای نظامی آمریکایی باشد؛ اما در نهایت به یک قطعه فلزی عظیم با طراحی نامناسب و کیفیت سواری نه‌چندان راحت تبدیل شد. ‌

با این حال، بدترین چیز در مورد H2، مصرف سوخت آن بود. جنرال‌موتورز خوش‌شانس بود که مجبور نشد ارقام رسمی mpg را برای H2 ارائه کند؛ اما چندین مجله معتبر خودرو آزمایشاتی را انجام دادند و 10 mpg  نتیجه آن بود. درواقع یک سفر جاده‌ای در H2 کافی بود تا یک آمریکایی معمولی ورشکسته شود!

سوزوکی X-90

سوزوکی X-90

در دهه 90، یک طراح در کمپانی سوزوکی فکر کرد که ساخت یک ماشین اسپرت ایده خوبی است. نتیجه این ایده، X-90 بود؛ یک SUV دو سرنشین. اما این ایده فقط روی کاغذ عالی به نظر می‌رسید! وقتی X-90 به بازار آمد، به‌سرعت در لیست بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی قرار گرفت. X-90 نه از نظر ایمنی خودرویی کاربردی بود و نه برای رانندگی اسپرت خودرویی مناسب. از طرفی از نگاه بسیاری از کاربرانش خودرویی بسیار زشت بود.

کرایسلر پی‌تی کروزر کانورتیبل

کرایسلر پی‌تی کروزر کانورتیبل

هنگامی که کرایسلر برای اولین‌بار PT Cruiser را معرفی کرد، بسیاری از کارشناسان آن را به دلیل ظاهری الهام‌گرفته از یکپارچه‌سازی در طراحی قطعات تمجید کردند. با این حال، طولی نکشید که در لیست بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی قرار گرفت.

برداشتن سقف PT Cruiser باعث شد که استحکام ساختاری آن تقریباً از بین برود؛ بنابراین برای رفع این مشکل، مهندسان کرایسلر یک حلقه رول وحشتناک، درست بین صندلی‌های جلو و عقب اضافه کردند. مدل کانورتیبل قرار بود PT Cruiser را نجات دهد؛ اما در نهایت از هر نظر بسیار بدتر از نسخه اولیه شد.

REVA G-Wiz

REVA G-Wiz

اگر از طرفداران برنامه تلویزیونی بریتانیایی Top Gear هستید، احتمالاً شنیده‌اید که جرمی کلارکسون در G-Wiz خود را به‌سختی جای می‌دهد! شکایات اصلی کلارکسون از G-Wiz حول محور طراحی، عملکرد، کمبود فضا و رتبه‌بندی وحشتناک ایمنی آن بود. 

G-Wiz در سال 2001 در هند ساخته شد و قرار بود یک خودروی برقی مقرون‌به‌صرفه باشد که حتی نوجوانان هم بتوانند با آن رانندگی کنند. ایده اولیه خوب بود؛ اما اجرای آن در یک‌ کلام افتضاح بود!

G-Wiz به‌سختی می‌توانست یک نفر را در خود جای دهد، چه رسد به چهار نفری که REVA ادعا می‌کرد می‌توانند در آن بنشینند. کیفیت ساخت این خودرو پایین بود و هیچ دو ماشینی از کارخانه خارج نشدند که دقیقاً شبیه هم باشند. حداکثر 80 کیلومتر در ساعت سرعت داشت؛ اما با سرعت بیش از 50 کیلومتر در ساعت به‌راحتی می‌توانست راننده را راهی تابوت کند!

آستین آلگرو

آستین آلگرو

آلگرو یک فاجعه عظیم دیگر در بین بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی بود که در بریتانیا تولید شد. Alegro که در سال 1973 معرفی شد، قرار بود جایگزین Austin 1100 محبوب اما قدیمی شود. با این حال تولید عجولانه، آن را به یکی از بدترین اشتباهات آستین تبدیل کرد. ‌

اول از همه، طراحی آلگرو در مقایسه با مدل‌‌های مشابهی که سعی در رقابت با آن‌ها داشت، زشت و خسته‌کننده بود. ایمنی آن هم یک مشکل بزرگ بود؛ زیرا محور جلو و اغلب در حین حرکت به‌شدت دچار لرزش می‌شد. کمپانی آستین همچنین مرتکب یک اشتباه دیگر هم شد که برای آلگرو از فرمان زشت "کوارتیک" استفاده کرد.

Alegro  که اغلب به عنوان All-agro نامیده می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های خودرو در بریتانیا است. مشکلات در طراحی ابعاد، تغییر دنده و فرمان گیج‌کننده، حتی توسط پلیس کلان‌شهر آن زمان مورد انتقاد قرار گرفت.

یوگو جی وی

یوگو جی وی

یوگو در یوگسلاوی تحت رهبری کمونیست‌ها ساخته شد که در حال حاضر نشانه خوبی از یک فاجعه در طراحی خودرو است! یوگو طوری طراحی شده بود که برای همه مقرون‌به‌صرفه باشد؛ درواقع تنها چیزی که طراحان روی آن تمرکز کردند، اطمینان از رسیدن شما از نقطه A به B بود؛ همین!

طراحی بیرونی این خودرو چشم‌ها را آزار می‌داد؛ اما فضای داخلی با اجزای پلاستیکی که از همه‌جا بیرون‌زده بودند، از آن هم بدتر بود. یک موتور 1.1 لیتری با قدرت 55 اسب بخار به‌سختی می‌توانست یوگو را حرکت دهد. با این حال، با وجود تمام معایب، یوگو راه خود را به آمریکا پیدا کرد.

یوگو با تصور این‌که یکی از ارزان‌ترین خودروهای آمریکا باشد، یکی از بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی بود. این محصول که از یوگسلاوی وارد شده بود، در آمریکا به قیمت حدود 4000 دلار فروخته شد؛ اما حدود یک‌دهم آن ارزش داشت. 

به‌طور معمول، داشتن یک ایراد در خودرو را می‌توان با ویژگی مثبت آن جبران کرد؛ اما سازندگان یوگو به‌نوعی آن را با سواری خشن و فرمان خشک و هندلینگ ضعیف مورد لطف قرار دادند که از همه‌نظر بدترین بود!

کادیلاک سیمارون

کادیلاک سیمارون 

این فاجعه در طراحی خودرو، برای اولین‌بار در سال 1981 به خیابان‌ها رفت و به قیمت 12131 دلار فروخته شد. ظاهر شیک آن جذابیتی از پیچیدگی و تجمل را به همراه داشت، با این حال، قدرت موتوری آن چیزی بیشتر از یک شورلت کاوالیر عروسکی نبود!

از طرفی فضای داخلی تحسین‌برانگیز و پرزرق‌وبرق آن نتوانست سرعت حلزون‌مانند و اندازه کلاستروفوبیک (تنگ‌بودن فضای داخلی) آن را تحت‌الشعاع قرار دهد. فروش این مدل به‌سرعت کاهش یافت و سیمارون در رتبه فروش پایین بازار خودرو قرار گرفت. در یک ‌کلام، سیمارون یک خودروی کوچک و یک اشتباه بزرگ برای جنرال‌موتورز بود؛ زیرا سیمارون به نمادی برای افول کادیلاک تبدیل شد که هنوز از آن خارج نشده است.

1958 Edsel Corsair

1958 Edsel Corsair

Edsel Corsair ساخته‌شده توسط فورد، یک خودروی هیولایی و همچنین یکی از منفورترین خودروهای آن دهه بود. فورد بیش از 300 میلیون برای ساخت این خودرو هزینه کرد و چیزی را ارائه داد که نه‌تنها از نظر فنی ضعیف بود، بلکه برای رانندگی راحت و ایمن نبود. به‌قول جرمی کلارکسون Edsel Corsair بیشتر شبیه به یک کباب‌پز زشت و بزرگ بود تا این‌که یک خودرو در حد و اندازه نام کمپانی فورد باشد!

1981 DeLorean DMC-12

1981 DeLorean DMC-12

خودروی DeLorean DMC-12  اولین خودرویی بود که از یک سفینه فضایی الگوبرداری شد. این خودرو که توسط John Z. DeLorean طراحی شده بود، پس از نمایش در سری فیلم‌های Back to the Future محبوب شد. با این حال، به دلیل برخی مسائل ایمنی و عملکرد، از نظر تجاری یک شکست بزرگ بود.

برای مثال همیشه خطر گیرافتادن در داخل ماشین در صورت خرابی سیستم برق وجود داشت. علاوه‌بر این، آیا باورتان می‌شود که این ماشین فقط برای رسیدن به سرعت 88 کیلومتر بر ساعت به بیش از 20 دقیقه زمان نیاز داشت؟ 

1957 Trabant T50

1957 Trabant T50

ماشین Traband T50 1957 نمادی از خودروهایی است که با عجله طراحی شده‌اند. Trabant T50 توسط کارگران آلمان شرقی ساخته شد که احتمالاً اشتیاقی برای ساخت آن نداشتند. بدنه خودرو از Duroplast ساخته شده بود؛ ماده‌ای که اساساً از چوب و الیاف مس تشکیل شده بود که با رزین مخلوط می‌شد تا ظاهری پلاستیکی به آن دهد. احتمال افتادن قاب کناری در سرعت‌های بالا زیاد بود. با وجود کاستی‌های بسیار، این خودرو در زمان عرضه بسیار محبوب شد و حتی در مقطعی لیست انتظار خرید ۱۰ ساله داشت!

1974 موستانگ II

1974 موستانگ II

موستانگ II از یک نقص بزرگ در طراحی رنج می‌برد که باعث شد تولیدکننده این خودرو بلافاصله پس از عرضه، تولید آن را متوقف کند. موستانگ II دارای یک مخزن روغن در قسمت عقب بود که طراحی پیچیده آن منجر به یک خطر امنیتی می‌شد؛ زیرا بسیاری از این مدل در هنگام تصادف از عقب به‌سرعت در آتش می‌سوختند. طراحی اشتباه و افتضاحی که پس از آن، هیچ طراح خودرویی در جهان هرگز آن را تکرار نکرد.

Reliant Robin

Reliant Robin 

در صدر فهرست بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی با یکی از منحصربه‌فردترین و عجیب‌ترین ماشین‌هایی که تابه‌حال ساخته شده است شما را آشنا می‌کنیم. رابین یا همان «خوک پلاستیکی» در سال 1973 به صحنه آمد و شهرت خود را از طریق حضور در تلویزیون به‌دست آورد. به لطف نقش اصلی خود در فیلم‌های Only Fools and Horses و Mr Bean، این سه‌چرخ متحرک کوچک، بسیار محبوب شد.

 علی‌رغم وضعیتش در طراحی، رابین فهرستی از ایرادات بی‌پایان بود! برای مثال فرمان آن در سرعت زیاد از کار می افتاد، درهای آن در باد ترک می‌خورد و حتی از دنده معکوس در هنگام حرکت خبری نبود!

ماشین Reliant Robin خودرویی‌ست که همیشه مردم را به این فکر می‌اندازد که سازنده چه در سر داشته است؟ رابین که به عنوان بدترین خودروی بریتانیایی در تمام دوران انتخاب شد، یکی از آزمایش‌های مربوط به خودروهای سه‌چرخ بود که به‌طرز بدی شکست خورد.

رابین چند ویژگی شاخص دیگر هم داشت؛ به لطف ساخت فایبرگلاس، فوق‌العاده سبک بود، مصرف سوخت 3.5 لیتر در هر 100 کیلومتر داشت و می‌توانست به حداکثر سرعت 140 کیلومتر در ساعت دست یابد. با این حال، هرکسی که موفق به دستیابی به چنین سرعتی می‌شد، باید در یک خط مستقیم رانندگی می‌کرد؛ زیرا هر پیچی تقریباً باعث واژگونی رابین می‌شد.

جمع‌بندی

چه کسی می‌تواند اولین ماشین خود را فراموش کند؟ مهم نیست چقدر برایمان خوب کار می‌کرد یا هرچند وقت یکبار خراب می‌شد؛ شاید همین‌که ما را از مبدا به مقصد می‌رساند،کافی بود؛ اما از آن‌جایی‌که  دنیای خودروسازی به‌اصطلاح خود وارد دنده پنجم شده است و با سرعت رعد و برق به پیشروی خود ادامه می‌دهد، می‌بینیم که خودروی ما که زمانی جذاب به نظر می‌رسید، یک اشتباه بزرگ در طراحی بوده است.

صنعت خودروسازی در حال رونق است و تولیدکنندگان دائماً در حال توسعه طرح‌های نوآورانه هستند تا با تقاضای مصرف‌کننده مطابقت داشته باشند؛ اما آیا تلاش برای متفاوت‌بودن از طریق ایده‌های عجیب‌وغریب همیشه به نفع آن‌ها بوده است؟ در این مقاله از مجله ماشین رنت ران به پاسخ منفی آن رسیدیم. اگر شما هم ‌نام خودرو یا خودروهایی را در ذهن دارید که جای آن در لیست بدترین خودروهای ساخته شده از نظر طراحی خالی است، حتما در بخش نظرات انتهای این صفحه با ما در میان بگذارید تا به لیست خودروهای بالا آن‌ها را اضافه کنیم.

نوشتن دیدگاه