رنو یکی از معروفترین برندهای خودرو در اروپا میباشد و همچنین یکی از قدیمیترین تولیدکنندگان اتومبیل در دنیا است. در سال ۲۰۱۶ رنو نهمین خودروساز بزرگ جهان از نظر حجم تولید بود.
رنو در سال ۱۸۹۹ توسط برادران لوئیس، مارسل و فرناند رنو تاسیس شد. در بین این سه برادر لوئیس اولین کسی بود که به طراحی خودروی رنو پرداخت در حالی که دو برادرش به نساجی همراه با پدرشان مشغول بودند و بعدها به لوئیس پیوستند.
اولین اتومبیل رنو تولید شده Renault Voiturtte 1CV بود که در سال ۱۸۹۸ تولید و به یکی از دوستان پدرشان فروخته شد.
در سال ۱۹۰۳ رنو شروع به ساخت موتورهای اختصاصی خود کرد و بعد در سال ۱۹۰۵ اولین فروش عمده خود در فرانسه را تجربه کرد و دلیل این فروش عمده استفاده از این خودرو به عنوان تاکسی بود و بعداً توسط ارتش فرانسه برای حمل نیرو در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرارگرفت. تا سال ۱۹۰۷ بسیاری از تاکسیهای لندن و پاریس توسط رنو ساخته شده بودند. آنها همچنین در سالهای ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ پرفروشترین برند خارجی خودرو در نیویورک بودند. در آن زمان خودروهای رنو به عنوان کالاهای لوکس شناخته میشدند، به طوریکه یک کارگر با حقوق متوسط، بعد از ده سال میتوانست این خودرو را خریداری کند.
در این زمان رنو وارد مسابقات اتومبیلرانی شد و موفقیتهای زیادی کسب کرد. لوئیس و مارسل در مسابقات نیز شرکت میکردند، اما در اتفاقی ناگوار مارسل در یک تصادف در سال ۱۹۰۳ کشته شد و بعد از آن لوئیس دیگر هرگز مسابقه نداد؛ اما این شرکت همچنان از اتومبیلهای خود در مسابقات اتومبیلرانی استفاده میکرد. شش سال بعد در سال ۱۹۰۹ لوئیس برادر دیگر خود فرناند را بر اثر بیماری از دست داد.
در طول جنگ جهانی اول شرکت رنو علاوه بر تولید خودرو، به تولید مهمات و موتور هواپیماهای نظامی مشغول شد. جالب است بدانید که اولین موتورهای هواپیمای رولزرویس توسط رنو تولید شده بودند. طراحیهای نظامی به قدری مورد استقبال مردم قرار گرفت که لوئیس مدال افتخار دریافت کرد. پس از پایان جنگ جهانی اول رنو گسترش یافت و تولید ماشینآلات کشاورزی و صنعتی را آغاز کرد. Type GP اولین تراکتور رنو، بر پایه مخزن FT، در سالهای ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۰ تولید میشد. رنو در طول سالهای تولید همیشه در تلاش بود تا با وسایل نقلیه دیگر و مقرون به صرفهتر رقابت کند، حتی زمانی که بازار سهام سقوط کرد و نیروی کار به اندازه کافی نبود، رنو به تولیدات خود ادامه داد و موفقیتهای زیادی را کسب کرد.
تا قبل از سال ۱۹۳۰ تمام مدلهای تولید شده رنو شکل خاص و منحصر به فردی داشتند و علت آن قرار گرفتن رادیاتور در پشت موتور بود؛ اما از سال ۱۹۳۰ به بعد رادیاتور از عقب به جلوی موتور منتقل گردید، بنابراین ظاهر جلوی خودرو مقداری تغییر کرد در همین زمان بود که رنو آرم خود را به آرمی که ما امروز میشناسیم تغییر داد.
در دهه ۱۹۳۰ و اواخر دهه ۱۹۲۰ طیف وسیعی از خودروی رنو به بازار عرضه شد، در سال ۱۹۲۸ رنو ۴۵ هزار و ۸۰۹ دستگاه خودرو تولید کرد. خودروهای کوچک طرح رنو محبوبیت بیشتری داشتند از این جهت که تعداد بیشتری از آنها تولید میشد. بازار انگلستان برای رنو از اهمیت زیادی برخوردار بود، اما تا سال ۱۹۲۸ فروش خودروی رنو در ایالات متحده تقریباً صفر بود و علت آن نیز مقرون به صرفهتر بودن رقبای آن مانند کادیلاک بود.
رنو همچنین پس از جنگ جهانی اول به تولید موتور هواپیما ادامه داد. در دهه ۱۹۳۰ رنو شرکت کادرون را که شرکت تولید هواپیما و جت بود به دست گرفت و هواپیماهای ساخته شده، Renault Cauldron نام گرفت که در دهه ۱۹۳۰ چندین رکورد جهانی سرعت را نیز ثبت کرد.
در دهه ۱۹۳۰ سیتروئن به عنوان بزرگترین تولید کننده خودرو در فرانسه از رنو پیشی گرفت. این امر به این دلیل بود که مدلهای سیتروئن نوآورانهتر و محبوبتر از رنو بودند؛ اما در اواسط دهه ۱۹۳۰ سیتروئن مجبور به اعلام ورشکستگی شد؛ سپس رنو عنوان خود را به عنوان بزرگترین سازنده اتومبیل فرانسوی پس گرفت و آنها این عنوان را تا سال ۱۹۸۰ حفظ کردند. با این حال رنو از بحران اقتصادی در امان نماند؛ در سال ۱۹۳۶ کودرون را فروخت، به دنبال این رنو دچار یک سری اختلافات و اعتصابات کارگری شد و بعد از پایان این اختلافات و اعتصابات بیش از ۲ هزار نفر شغل خود را در رنو از دست دادند.
در جنگ جهانی دوم پس از اشغال فرانسه توسط نازیها لوئیس رنو از تولید تانک برای آلمان نازی امتناع ورزید، در عوض به تولید کامیون رنو روی آورد. کارخانه رنو خسارتهای زیادی را متحمل شد و حتی بعد از بازسازیهای سریع نیز مورد بمباران قرار میگرفت. اما پس از جنگ جهانی دوم این کارخانه مجدد افتتاح شد با این حال در سال ۱۹۳۶ این کارخانه قربانی ناآرامیهای شدید سیاسی و صنعتی شد. چند سال بعد دولت موقت، لوئیس رنو را به همکاری با آلمانیها متهم کرد. وی در ۲۳ سپتامبر ۱۹۴۴ بازداشت شد و هیچ کسی به کمک او نیامد تا سرانجام در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۴ در حالیکه منتظر محاکمه شدنش بود درگذشت. پس از مرگ وی شرکت رنو ملی شد، هرچند که خانواده رنو تلاشهای بسیاری کردند تا از ملی شدن آن جلوگیری به عمل بیاورند.
در طول جنگ جهانی دوم، لوئیس رنو به طور مخفیانه موتوری به نام CV4 تولید کرده بود و بعدها در سال ۱۹۴۶ توسط Pierre Lefaucheux راه اندازی شد، که رقیبی قدرتمند برای موریس مینور و فولکس واگن بود و بیش از ۵۰۰ هزار فروش داشت و تا سال ۱۹۶۱ نیز تولید آن ادامه داشت.
رنو در سال ۱۹۵۱ اولین مدل پرچمدار خود یعنی Fregate دو لیتری چهار سیلندر را به بازار عرضه کرد. با این حال در مقایسه با نمونههایی از شورلت Corvair خیلی زود منسوخ شد. از دیگر اتومبیلهای عرضه شده در این دوره میتوان به رنو ۴ اشاره کرد که رقیبی برای سیتروئن CV2 محسوب میشد و بعد از آن رنو ۱۰ و رنو ۱۶ در سال ۱۹۶۶ به بازار عرضه شدهاند. برای مشاهده لیست خودروهای این کمپانی که در ایران میتوانید کرایه کنید, به صفحه اجاره خودرو رنو مراجعه نمایید. برای مشاهده و اجاره خودرو تهران و دیگر شهرهای ایران میتوانید از طریق اجاره خودرو رنت ران اقدام نمایید.
نوشتن دیدگاه